ВЕЧНОСТ – ШТО Е ТОА? ИСТРАЖУВАЊЕ НА ТЕМАТА НА ВЕЧНОСТА ВО СВЕТОТО ПИСМО

Денеска ќе го насочиме погледот кон Вечноста и ќе видиме што ни открива Светото Писмо за ова исклучително важно прашање. Оваа тема не може, а да не нѐ возбуди, бидејќи на крајот на краиштата, спасените одат во Царството Божјо, каде што ќе ја поминат целата Вечност. Има христијани кои веруваат дека оваа тема е затворена за истражување и разбирање, бидејќи во Светото Писмо се вели:

„Но, како што е напишано: ‘Она што око не видело, уво не чуло, ниту на човек на ум му дошло, тоа Бог го приготвил за оние кои Го љубат’“ (1 Коринтјаните 2:9).

Да, вистина е, очите на смртниците не го виделе она што Бог го подготвил за спасените во вечноста. Но, Светото Писмо ни кажува дека за прашањата на верата и спасението не е секогаш важно што гледаат физичките очи, туку важно е она што може да се види со духовното око:

„Бидејќи според верата живееме, а не според гледањето“ (2 Коринтјаните 5:7).

„Со вера тој (Мојсеј) го напушти Египет… зашто веруваше во Оној Кој не се гледаше, како да Го гледа“ (Евреите 11:27).

„Кого Го сакате, иако не сте Го виделе, и во Кого верувајќи сега, а не гледајќи Го, се радувате со неискажлива и славна радост, примајќи ја крајната цел на вашата вера – спасението на душите“ (1 Петрово 1:8,9).

Односно, Светото Писмо нè поттикнува секогаш да се сеќаваме дека покрај физичкиот вид, христијанинот мора да има и остар духовен вид.

КОЈ МОЖЕ СО ДУХОВНИ ОЧИ ДА ВИДИ ШТО БОГ ПОДГОТВУВА ЗА СПАСЕНИТЕ?

И така, кога станува збор за она што Бог го подготвил за спасените, Бог нè повикува да користиме духовна визија, просветлување од Божјиот Дух, што ќе го направиме со вас:

„Но, како што е напишано: ‘Она што око не видело, уво не чуло, ниту на човек на ум му дошло, тоа Бог го приготвил за оние кои Го љубат.’ А нам, пак, ни го откри тоа Бог преку Својот Дух, зашто Духот продира во сè, па дури и во длабочините Божји… Но ние не го примивме духот од овој свет, туку Духот Кој доаѓа од Бога, за да го знаеме она што ни е дарувано од Бога; па тоа и го проповедаме не со зборови научени од човечка мудрост, туку научени од Светиот Дух: толкувајќи го она што е духовно со духовни поими. Телесниот човек не го прима она што е од Божјиот Дух: за него тоа е безумство; и не може да го разбере, зашто тоа треба со помошта на Духот да се испита“ (1 Коринтјаните 2:9,10,12-14).

Според Божјото Слово, милосрдниот Бог ќе најде начин да ги утеши Своите деца по солзите на тага за изгубените. Секогаш треба да запомниме дека Божјата утеха далеку ја надминува нашата тага, без разлика колку и да ни изгледа тешко. Бог е веќе тука, нè утешува во нашите таги, а ние добиваме утеха во Него за секоја загуба додека живееме на оваа земја.

Ние не го гледаме со свои очи она што Бог го подготвува за спасените, туку она што Бог нè повикува да го видиме со духовни очи. Ова може да го видат само оние кои веќе тука на земјата му дозволиле на Христа да го воспостави Царството Божјо во нивните срца.

„…Зашто царството Божјо е во вас внатре“ (Лука 17:21).

ОНИЕ КОИ БАРААТ ДУХОВНА ВИСТИНА МОРА ДА ГО ПРИФАТАТ СВЕДОЧЕЊЕТО ЗА НОВАТА ЗЕМЈА

Не секој ќе може да го прифати сведочењето на Божјата реч за она што Тој ни го открива во врска со вечноста. Зашто оваа вистина често не лежи на површината и не е прикажана со едноставни зборови. За да ја најдете, треба да копате длабоко во светата реч.

Кажаното не може да биде прифатено од луѓе кои во своите проценки не се потпираат на духовните реалности, туку размислуваат на секојдневен начин. Тие се контролирани од нивните инстинкти и страсти. За таквите, откритијата што досега се откриени за обновената земја ќе изгледаат луди.

Сите кои сакаат да го следат патот барајќи ја духовната вистина, треба да сведочат за Новата Земја која Бог ја подготвил за спасените. Убеден сум дека таму ќе биде прекрасно и ниту еден од спасените нема да зажали што ќе биде таму, како што Ное и неговите роднини не зажалиле што избегале од водите на потопот.

БОГ НЕ Е ПРОТИВ БИБЛИСКИ ИСТРАЖУВАЊА

Понатаму, ние треба да ја разбереме следната важна вистина. Ако Бог го отворил превезот за вечноста во Својата реч и ни дозволил некако делумно да го отстраниме, тогаш Бог не е против нашето истражување во врска со овој предмет:

„Она што е тајно, Му припаѓа на Господ, нашиот Бог, а она што е јавно – нам и на синовите наши довека“ (Второзаконие 29:29).

„… за да се поучите од нас на онаа изрека: ‘Не повеќе од она што е напишано’“ (1 Коринтјаните 4:6).

Нема да фантазираме ништо за вечноста, едноставно ќе собираме текстови од Светото Писмо кои содржат директни или индиректни информации за вечноста и ќе ги анализираме во светлината на самото Писмо. Да оставиме Библијата самата да се толкува и да ги собереме сите текстови во една слика.

БОГ ЌЕ ГИ УТЕШИ СПАСЕНИТЕ ЛУЃЕ

За почеток, дури по милениумот, по конечниот суд за злите и нивното уништување, Бог ќе ги избрише сите солзи од очите на спасените:

„И чув висок глас од небото како зборува: ‘Ете го светиот шатор, светилиштето на Бога меѓу луѓето, и Тој ќе живее со нив; тие ќе бидат Негов народ, а Сам Бог ќе биде со нив – нивниот Бог. И ќе ја избрише Бог секоја солза од очите нивни, и смрт нема да има веќе; ни плач, ни пискот, ниту болка нема да има веќе, бидејќи поранешното помина’“ (Откровение 21:3,4).

Зошто дури после овој настан Бог ќе ги избрише сите солзи од очите на спасените? Затоа што спасените, кои го примиле карактерот Христов, ќе видат дека злите, меѓу кои ќе се наоѓаат и нивните драги, загинале поради своја вина. И за нив тоа ќе биде многу жално.

Спасените ќе тагуваат заради смртта на злите на судот за време на 1000-годишното царство, исто како што Христос ги оплакувал осудените жители на земниот Ерусалим. А кога ќе се изрече праведна пресуда, а тие самите ќе ја препознаат праведноста на пресудата, тогаш Бог ќе ги утеши во тагата за мртвите.

Значи, треба да разбереме дека вечноста ќе започне со тоа што Бог ќе нѐ утеши толку многу што ќе ни ги избрише сите солзи во врска со она што беше на старата земја, разделувајќи се засекогаш со оние што ни се драги, но кои не ја примија пораката за спасението. И никој нема да има нови солзи. Односно, вечноста е место каде нема да има солзи, но ќе има вечна радост. Само поради оваа причина вреди да се трудите со целото свое срце:

„Зашто, ете, Јас создавам ново небо и нова земја, а поранешните нема повеќе да се спомнуваат, ниту на ум ќе доаѓаат. А вие ќе се веселите и ќе се радувате довека за она што Јас го создавам: зашто, ете, Јас ќе го создадам Ерусалим за веселба, а народот негов – за радост. Ќе се радувам за Ерусалим и ќе се веселам за Мојот народ; и нема повеќе да се чуе во него глас од плачење и глас од пискот“ (Исаија 65:17-19).

КАКВО ЌЕ БИДЕ НОВОТО ТЕЛО НА СПАСЕНИТЕ ЛУЃЕ?

Светото Писмо исто така ни кажува дека спасените ќе го имаат истото тело што ги имал Христос по Неговото воскресение. Кои биле неговите способности?

„А вечерта во истиот ден, првиот од седмицата, кога вратата, каде што беа учениците Негови собрани, беше затворена поради страв од Јудејците, дојде Исус, застана насреде и им рече: ‘Мир вам!’“  (Јован 20:19).

Христовата чудотворна способност да навлезе во ѕидови и затворените врати ни покажува една од силите на Неговото славно тело. Иако Христос ја има оваа способност, сепак Тој има тело, и не е бестелесен дух:

„Додека тие уште зборуваа за тоа, Самиот Исус застана сред нив и им рече: ‘Мир вам!’ А тие, така збунети и уплашени, помислија дека гледаат дух. Но Тој им рече: ‘Што се плашите и зошто такви мисли влегуваат во срцата ваши? Видете ги рацете Мои и нозете Мои: Јас сум Истиот; допрете се до Мене и гледајте; зашто духот нема тело и коски, а, како што гледате, Јас имам.’ А кога го рече тоа, им ги покажа рацете и нозете. Но, додека тие од радост уште не веруваа и се чудеа, Тој им рече: ‘Имате ли овде нешто за јадење?’ Тие Му дадоа парче печена риба и мед со саќе. И кога зеде, јадеше пред нив“ (Лука 24:36-43).

Телото Христово можеше да се почувствува на допир, како тело на човек:

„А по осум дена учениците Негови пак беа собрани, и Тома со нив. Дојде Исус, кога вратата беше заклучена, застана меѓу нив и рече: ‘Мир вам!’ Потоа му рече на Тома: ‘Дај го прстот свој овде и види ги рацете Мои; дај ја раката своја и стави ја во ребрата Мои; и не биди неверлив, туку поверувај!’“  (Јован 20:26,27).

ВО НОВОТО ТЕЛО, ЧОВЕКОТ ЌЕ ЈАДЕ И ХРАНА

Продолжувајќи го проучувањето на темата на вечноста, каде што спасените ќе живеат во вечна среќа, да погледнеме каков ќе биде човекот, кој при Доаѓањето ќе ја облече бесмртноста. Во врска со неговата природа, апостол Павле пишува:

„А нашето жителство е на небесата, од каде што Го очекуваме и Спасителот, нашиот Господ Исус Христос. Тој ќе го преобрази нашето понизено тело да стане подобно на Неговото славно тело, со силата преку која Тој може да потчинува под Себе сè“ (Филипјаните 3:20,21).

И, како што забележавме претходно, ова тело е како нашето тело:

„Дај го прстот свој овде и види ги рацете Мои; дај ја раката своја и стави ја во ребрата Мои; и не биди неверлив, туку поверувај“ (Јован 20:27).

Ќе може да јаде. По воскресението, Христос јадел пред учениците, а на последната вечера им се заветува: 

„И вам ви велам, зашто отсега нема да пијам од овој лозов плод сè до оној ден, кога ќе пијам нов со вас, во царството на Мојот Отец“ (Матеј 26:29).

Овој текст сведочи не само дека Христос може да јаде храна во телото во кое воскреснал, туку вели и дека Неговите ученици, односно Неговите воскреснати следбеници, ќе ја имаат оваа способност во нивните прославени тела. Во Царството Божјо, спасените ќе јадат храна исто како што јаделе додека живееле на земјата во нивните сегашни тела.

КАКВА ХРАНА ЌЕ ИМААТ СПАСЕНИТЕ ЛУЃЕ?

Во Царството Божјо ќе има позната храна. За едната од нив сигурно знаеме дека тоа ќе биде грозје. Друг производ кој ни е непознат досега се плодовите на дрвото на животот, кои ќе ги јадат и спасените:

„На оној што победува ќе му дадам да јаде од дрвото на животот што е сред Божјиот рај“ (Откровение 2:7).

„И ми покажа чиста река со вода на животот, бистра како кристал, која истечуваше од престолот на Бога и на Јагнето. Сред главната улица и од двете страни на реката – дрвото на животот, што раѓа плодови дванаесет пати, давајќи плод секој месец“ (Откровение 22:1,2).

И тоа не е чудно, бидејќи животот во рајот, кој Господ им го дал на Адам и Ева на почетокот пред падот, предвидел јадење на плодови од овошни дрвја, како и житарки. И тоа беше она што Бог го нарече: „добро“.

Кога Бог ќе им го врати изгубениот рај на луѓето, тие исто така ќе можат да уживаат во вкусни плодови. Бог ги создаде за луѓето, јадејќи ги, да уживаат во тоа:

„И Господ Бог направи да израстат од земјата секакви дрвја, убави за гледање и добри за јадење“ (Создавање 2:9).

Погледнете каков прекрасен Бог имаме! Тој создава разновидни плодови што се угодни за окото и создава разновидни сензации на вкус за да донесе радост и задоволство на човекот.

За жал, сатаната направил значителни прилагодувања во развојот на човештвото. Тој го повел човештвото по патот на деградацијата. Како резултат на неговите активности, имаме неумерени желби на луѓето и нескротлив апетит, што претставува грев, а од друга страна, го имаме христијанството, каде што праведноста е претставена во вид на страдање и мачење на душата, состојба лишена од секаква радост, среќа и задоволство во сите области на животот: храната, едноставниот одмор, брачните односи.

НЕ МОЖЕ ДА СЕ СМЕТА ЗА ГРЕШНО ОНА ШТО НОСИ РАДОСТ, ОСВЕН АКО ЗА ТОА НЕ Е НЕОПХОДНО ДА СЕ ГРЕШИ

Колку е апсурдно, да се смета за грешно она што на човекот му носи задоволство и радост, а мракот и сивилото да се сметаат за свети, дали ова ве потсетува на нешто?

„Кога постите, не бидете жалосни како лицемерите; зашто тие си ги прават лицата нажалени за да се покажат пред луѓето дека постат. Вистина ви велам дека тие веќе ја добиле својата награда. А ти кога постиш, помажи ја главата своја и измиј го лицето свое“ (Матеј 6:16,17).

Многумина веруваат дека Христос, бидејќи се нарекува Човек на тагата, секогаш бил досаден и тажен, но тоа не е така:

„Во тој час се зарадува во Светиот Дух и рече: ‘Те прославувам, Оче, Господи на небото и на земјата, зашто си го сокрил ова од мудрите и умните, а си им го открил на малечките. Да, Оче, зашто таква беше волјата Твоја’“ (Лука 10:21).

„Но се радувам заради вас што не бев таму, та да поверувате“ (Јован 11:15).

Христос не ги повикал Своите следбеници на жалост, ниту поучувал дека светоста се состои во ставање на мрачен и страдален поглед. Да се ​​лишиш од радостите, од вкусот на плодовите создадени од Бога, велејќи си дека да се радуваш на ова значи да се биде лаком, иако тоа се различни работи. Христос го кажал она што им го донел на Своите следбеници, тие тоа веќе можат да го имаат овде, живеејќи на земјата:

„Крадецот доаѓа само да украде, да убие и да погуби. Јас дојдов за да имаат живот и да го имаат во изобилие“ (Јован 10:10).

Забележете дека Христос ги спротивставува Своите постапки со крадецот, односно сатаната, и вели дека сатаната е крадец, тој ја краде радоста што Бог ја намислил за Своите созданија. И кога ќе се стави крај на гревот, тогаш сите оние кои вистински го разбрале Бога и Неговата служба ќе имаат уште поголема радост, бескрајна радост во вечноста:

„Ќе се вратат избавените од Господ, ќе дојдат на Сион со радосни извици; и вечна радост ќе биде над нивната глава; тие ќе најдат радост и веселба, а жалоста и воздишката ќе си заминат“ (Исаија 35:10).

ДУХОТ НА РАДОСТ Е ДУХ НА НЕБОТО

Радоста е постојан придружник на благодарноста. Оние што му служат на Бога не можат да бидат поинакви од нивното небесно семејство, со кое наскоро повторно ќе се соединат. И секој може да најде причина за радост колку што сака, дури и на оваа грешна земја:

„Радувајте се секогаш во Господ, и пак ќе речам: радувајте се“ (Филипјаните 4:4).

„Радувајте се секогаш“ (1 Солунјаните 5:16).

„Ви велам дека така и на небото ќе биде поголема радост за еден грешник, кој се кае, отколку за деведесет и девет праведници што немаат потреба од каење“ (Лука 15:7).

„И им рече: ‘Одете, јадете добри јадења и пијте добри пијалаци, и испратете им и на оние што немаат приготвено, зашто овој ден е свет пред нашиот Господ. Не тажете, зашто радоста пред Господ е поткрепа за вас’“ (Неемија 8:10).

„Врати ми ја радоста на спасението од Тебе и благороден дух зацврсти во мене“ (Псалм 51:12).

Радувајте се во обраќањето на луѓето во Христа, радувајте се на заедничкото заедништво на браќата и сестрите, заедничкото општење и празникот, радувајте се на вашето спасение, кое Бог ви го открил во Христа. Духот на радоста е духот на небото. И секој што сака да стигне таму, никогаш не треба да заборави на тоа, бидејќи нашите тела ќе се променат при второто доаѓање, но нашиот дух, нашиот карактер, ќе останат исти.

ШТО ЌЕ ПРАВАТ СПАСЕНИТЕ НА НОВАТА ЗЕМЈА?

И така спасените ќе се радуваат на прославените тела кои имаат извонредни способности. Тие ќе ги јадат плодовите на земјата, ќе свират на музички инструменти и ќе пеат во фалба на Бога и Неговиот Син:

„И чув глас од небото како шум од многу води и како звук од силен гром; чув глас на харфисти што свират на харфите своии како да пеат нова песна пред престолот и пред четирите животни и старешините…“ (Откровение 14:2,3). 

Но, тие нема само да свират на харфа и да пеат. Бидејќи се хранат со плодовите на земјата, Бог ќе им го врати рајот, изгубен со падот, и Бог му дал на човекот задача да ја обработува градината и рекол дека тоа е многу добро:

„И го зеде Господ Бог човекот (кого го создаде), го насели во Едемската градина, за да ја обработува и да ја чува“ (Создавање 2:15).

„И Бог виде дека сето она што го создаде е многу добро…“ (Создавање 1:31).

Дури и на обновената земја, спасените ќе бидат ангажирани во обработување на земјата. И ова ќе им донесе радост, зашто нема да има штетници, суша, крадци:

„Ќе се развесели пустината и сувата земја, и ненаселената земја ќе се зарадува и ќе расцути како крин“ (Исаија 35:1).

„Ќе градат куќи и ќе живеат во нив, ќе садат лозја и ќе ги јадат плодовите нивни. Нема да градат, за да живее друг, нема да садат, за да јаде друг; зашто дните на народот Мој ќе бидат како дните на дрво, и моите избрани долго ќе се користат со делото на рацете свои“ (Исаија 65:21,22).

Овој Божји план во врска со Неговиот народ целосно ќе се исполни на новата земја. Спасените ќе градат домови на прекрасни места каде што сè ќе зрачи со радоста на светиот и среќен живот.

СПАСЕНИТЕ ЌЕ МОЖАТ ДА СЕ ПРЕПОЗНАВААТ ВО НОВИТЕ ТЕЛА

Спасените ќе се препознаваат еден со друг, бидејќи учениците Го препознале Христа по Неговото воскресение:

„А вечерта во истиот ден, првиот од седмицата, кога вратата, каде што беа учениците Негови собрани, беше затворена поради страв од Јудејците, дојде Исус, застана насреде и им рече: ‘Мир вам!’ И ова штом го рече, им ги покажа рацете и нозете и ребрата Свои. Се зарадуваа тогаш учениците, штом Го видоа Господа“ (Јован 20:19,20).

Според тоа, децата ќе ги препознаат своите родители, а родителите своите деца, сопрузите ќе ги препознаваат своите сопруги, а сопругите ќе ги препознаваат своите сопрузи. Ќе има голема радост затоа што по второто доаѓање, повторно ќе ги сретнат оние кои смртта ги разделила од нив.

ЌЕ ИМА ПРОМЕНИ ВО ОДНОСОТ МЕЃУ СОПРУЗИТЕ И СОПРУГИТЕ ВО РАЈОТ

Сè што порано ги обединуваше луѓето во семејства, во врски на пријателство, нема да биде заборавено, но во исто време, сепак, ќе има значителна промена во односот на луѓето кои се особено блиски еден до друг, односно сопрузите и сопругите. Какви се овие промени во врската? Христос јасно ги кажал овие промени кога одговарал на прашањето на садукеите во врска со воскресението од мртвите:

„’Учителе, Мојсеј ни напиша: ако некој оженет умре без деца, брат му да ја земе неговата жена и да го подигне потомството на својот брат. Си беа седум браќа. Првиот, откако се ожени, умре без деца. Жена му ја зеде вториот, но и тој умре без деца. Потоа ја зеде и третиот, а така исто и сите седуммина и умреа без деца. По сите нив, умре и жената. При воскресението, пак, на кого од нив таа ќе му биде жена, бидејќи со седуммината живеела?’ Им одговори Исус и рече: ‘Синовите од овој свет се женат и мажат; но оние што ќе бидат удостоени да го добијат оној свет и воскресението од мртвите, ниту ќе се женат, ниту ќе се мажат; всушност, тие веќе не можат да умрат, затоа што се еднакви со ангелите, а бидејќи се синови на воскресението, тие се синови Божји“ (Лука 20:28-36).

ЛУЃЕТО НА НЕБОТО ЌЕ БИДАТ КАКО АНГЕЛИ

Да се ​​задржиме на овој пасус подетално, бидејќи денес има христијани кои погрешно ги разбираат Христовите зборови во врска со семејните односи во вечноста. Забележете дека Христос во горенаведениот пасус прави контраст помеѓу децата на овој век, односно луѓето што живеат овде на земјата до второто доаѓање, и оние кои ќе влезат во вечноста. Згора на тоа, Христос, зборувајќи за оние што ќе се спасат, зборува за сите спасени, и за оние што живи ќе го сретнат Христа и за оние што ќе воскреснат од мртвите:

„Им одговори Исус и рече: ‘Синовите од овој свет се женат и мажат; но оние што ќе бидат удостоени да го добијат оној свет и воскресението од мртвите, ниту ќе се женат, ниту ќе се мажат; всушност, тие веќе не можат да умрат, затоа што се еднакви со ангелите, а бидејќи се синови на воскресението, тие се синови Божји’“ (Лука 20:34-36).

А за сите спасени Христос вели дека ниту ќе се женат, ниту ќе се мажат и не можат да умрат, затоа што се еднакви со ангелите. Конкретно ви ги набројувам нивните карактеристики за да можете во Христовите зборови да видите недвосмислена изјава дека на новата земја меѓу поранешните сопружници нема да има исти односи какви што биле меѓу нив на земјата.

Тие не можат да умрат, тие се како ангели, не се женат и не се мажат. Забележете дека овие набројувања немаат временско ограничување, не можат да умрат колку долго? Никогаш. Тие се како ангели, до кога? Засекогаш. И не се мажат и не се женат, до кога? Засекогаш. Тие не живеат како децата на овој свет и не раѓаат свој вид. Се вели дека ниту еден ангел не е роден.

НЕМА ДА СЕ РАЃААТ ДЕЦА НА НОВАТА ЗЕМЈА

Во овој поглед, соодветно е да се одговори на прашањето за раѓањето на децата на обновената земја. Во новата земја нема да се раѓаат деца и таму нема да се склучуваат бракови:

„Денес има луѓе кои го изразуваат своето верување дека ќе има бракови и раѓања на Новата земја; но оние кои веруваат во Светото Писмо не можат да ги прифатат таквите учења. Учењето дека ќе се раѓаат деца на новата земја не е дел од ‘пророчкото слово’ (2 Петрово 1:19). Христовите зборови се премногу јасни за да бидат погрешно разбрани. Тие треба засекогаш да го решат прашањето за бракот и раѓањето на Новата земја. Ниту оние што ќе воскреснат од мртвите, ниту оние што ќе се преобразат без да видат смрт, нема да се мажат ниту да се женат. Тие ќе бидат како Божјите ангели, членови на царското семејство“ (Избрани пораки 1,  172). 

ЗОШТО НЕМА ДА СЕ РАЃААТ ДЕЦА НА НОВАТА ЗЕМЈА?

Не е тешко да се погоди зошто нема да се раѓаат деца на обновената земја.

Бидејќи Бог еднаш засекогаш стави крај на гревот, сите категории на создадени суштества ја видоа одвратноста на гревот и Жртвата што Бог ја даде за да го спаси грешното човештво. Ако се дозволи да се раѓаат нови луѓе, со слобода на избор, но кои не поминале низ големата борба, кои не ја знаеле Божјата плата за спасението на луѓето, тогаш Вселената ќе биде изложена на нова опасност од појава на грев од оние кои се родени од луѓе.

Некој ќе се спротивстави: добро, ќе постои вечност и Бог ќе биде во близина. Да така е. Но, на крајот на краиштата, Луцифер згрешил на небото и покрај тоа што бил до Бога. И Адам и Ева згрешиле во рајот, иако биле предупредени што да прават, а што не, а сепак паднале.

Господ спроведува три фази на суд за сите групи создадени суштества со цел да ги претстави сите докази за праведноста на Неговите дела. И сите овие групи ќе се согласат со Божјата правда и ќе ја прифатат.

Но, што е со оние кои ќе се родат во вечноста и немаат никакво лично искуство од големата борба, ниту учество во судските случаи во кои е откриена Божјата правда? Тие го немаат ова искуство, што значи дека гревот може повторно да се појави во вселената, и што, зарем повторно да дозволи Христос да биде распнат? Зошто и поради што? Заради желбата на луѓето да имаат деца во вечноста? Невозможно е да се погледне вечноста низ очите на земен човек. Зашто таму сè ќе биде поинаку, и ние ќе станеме поинакви.

ОНИЕ КОИ ЛИЧНО ГО ПОЗНАВААТ ГОСПОДА ЌЕ БИДАТ СПАСЕНИ

Погледнете ги овие текстови со духовни очи во светлината на вечноста:

„И настана по нив друг род, кој не Го знаеше Господа и делата Негови, какви што му беше направил на Израел, –тогаш Израеловите синови почнаа да прават зло пред Господ“ (Судии 2:10,11).

Забележете дека ова се случи во Ханан, еден вид небесна татковина. Слободното битие кое не поминало низ големата борба може и да згреши. Зашто тој нема искуство кон што води гревот. И што, зарем Христос повторно да оди на крстот? Се разбира не! Светото Писмо сведочи дека откако Бог ќе го уништи гревот и грешниците, ниеден противник нема повторно да се крене:

„Што сте намислиле против Господ? Тој ќе стави крај на сè, ниеден противник нема повторно да се крене“ (Наум 1:9).

Дека нема да се раѓаат деца на обновената земја може да се заклучи од следните текстови:

„Но овој е заветот што ќе му го дадам на домот Израелов во оние дни, вели Господ: ќе ги врежам законите Свои во мислите нивни, и во срцата нивни ќе ги напишам, и ќе бидам нивни Бог, а тие ќе бидат Мој народ. И ниеден нема да го учи својот ближен, и ниеден братот свој: ‘Познај Го Господа’, зашто сите, од мал до голем меѓу нив, ќе Ме знаат, бидејќи ќе бидам милостив кон нивните неправди, а за гревовите и беззаконијата нивни нема веќе да си спомнувам“ (Евреите 8:10-12).

Од овие зборови станува јасно дека овие луѓе Го запознале Бога преку лично искуство на заедница со Него, преку Неговата благодат и милост во простувањето на гревовите. А ние зборуваме за оние кои ќе се спасат, кои ќе го имаат Божјиот закон впишан во нивните срца. Односно оние кои лично го познаваат Господа ќе бидат спасени.

ПОД КОИ УСЛОВИ ДЕЦАТА ГО ЗАПОЗНАЛЕ БОГА КАКО НИВНИТЕ РОДИТЕЛИ?

А еве што се вели за децата и нивното познавање на Бога:

„И кога ќе ве прашаат синовите ваши: ‘Каква ви е таа служба?’ Одговорете: ‘Тоа е Пасхална жртва на Господ, Кој ги одмина куќите на синовите израелски во Египет, убивајќи ги Египќаните, а домовите наши ги зачува.’ – Тогаш народот, се наведна и се поклони“ (Излез 12:26,27).

„Овие зборови, што ти ги заповедам денес, да бидат во твоето срце и во твојата душа; и пренесувај им ги на децата свои и зборувај за нив, кога седиш дома и кога си на пат, кога си легнуваш и кога стануваш“ (Второзаконие 6:6,7).

И за следните генерации на синовите Израилеви да имаат свое искуство да го познаваат Бога во Неговата служба, Бог им дозволил такви услови под кои можат да го стекнат истото искуство како и нивните родители:

„А ова се народите, кои Господ ги остави за да ги искушува со нив синовите на Израел, сите оние кои не знаеја за сите битки ханански. Само за да знаат и да се научат на војување подоцнежните поколенија на Израел, кои порано не знаеја за војна“ (Судии 3:1,2).

Со цел да се водат битките Господови со Хананејците, кои се еден вид духовна битка на христијанинот со неговите гревови, Бог им дозволил на децата родени во Божјиот народ самите да се борат во битките Господови и да го стекнат своето искуство во познавањето на Бога и Неговата светост.

И во вечноста нема да ја имаат оваа можност, сè може да биде само со зборови. Но, дали зборовите Божји го спречија Луцифер, кој се побуни против Бога на небото? Дали зборовите на Господ ги спречија Адам и Ева во рајската градина да го јадат забранетиот плод? Не! 

ЌЕ БИДАТ СПАСЕНИ И ПРАВЕДНИТЕ ДЕЦА НА ЗЛИТЕ РОДИТЕЛИ И ПРАВЕДНИТЕ РОДИТЕЛИ БЕЗ ЗЛИТЕ ДЕЦА

Божјиот дух е духот на служење на другите. Многу деца ќе бидат спасени без своите родители, бидејќи тие беа подобри од нив. Еве еден пример:

„Ахија штом го слушна шумот од нејзините чекори, кога влезе низ вратата, рече: ‘Влези, Јеровоамова жено; зошто требаше да се преправаш во друга жена? Јас сум пратен да ти кажам зло. Оди и кажи му на Јеровоам: вака вели Господ, Бог Израелов: Јас те издигнав од средината на простиот народ и те поставив за водач на Мојот народ Израел, го одзедов царството од Давидовиот дом и ти го дадов тебе; но ти не си таков, каков што беше Мојот слуга Давид, кој ги пазеше заповедите Мои и кој Ме следеше од сè срце, вршејќи го само она што е угодно пред очите Мои; ти постапуваш полошо од сите што беа пред тебе, и отиде, та си направи други богови и идоли за да Ме дразниш, а Мене ме отфрли зад грбот свој, затоа Јас ќе испратам зло врз Јеровоамовиот дом и ќе го истребам кај Јеровоам сè што е машко, и оној што е роб и оној што е слободен во Израел, и ќе го исчистам Јеровоамовиот дом сосема, како што чистат ѓубре… Стани, па оди во домот свој; и штом ногата твоја ќе стапне во градот, детето ќе умре; сите Израелци ќе го оплачат и ќе го погребат, зашто само тоа од Јеровоамовиот дом ќе влезе во гроб, бидејќи само во него, од целиот Јеровоамов дом, се најде нешто добро пред Господ, Израеловиот Бог“ (1 Царевите 14:6-13).

Злобниот Јеровоам имал син, во кој Бог нашол нешто добро, и Бог го става во гроб за да не биде уништено детето од околината на Јеровоам.

Има и докази за спротивното од праведните родители и злите деца:

„А кога Самоил остаре, ги постави своите синови за судии над Израел. Името на неговиот првороден син беше Јоил, а името на вториот син негов – Авија; тие беа судии во Вирсавија. Но синовите негови не одеа по неговите патишта, туку се впуштија во користољубие, земаа подароци и судеа криво“ (1 Самоилова 8:1-3).

БОЖЈАТА ПРАВДА ЗА ДЕЦАТА НА НЕБОТО

Кога го читаме Светото Писмо, во него го наоѓаме принципот на Божјата правда и рамнотежа:

„Вашиот сегашен вишок да го дополни нивниот недостиг, та и нивниот вишок да послужи за вашиот недостиг, па да има еднаквост“ (2 Коринтјаните 8:14).

„Земете го од него талантот и дајте му го на оној што има десет таланти; зашто секому, што има, ќе му се даде и преумножи, а од оној, што нема, ќе му се одземе и она што го има“ (Матеј 25:28,29).

Не е тешко да се разберат Божјите принципи. Оние деца кои ќе останат во вечноста без родители ќе бидат дадени на оние родители кои ќе останат без деца. И на оние родители чии деца беа спасени, зашто нивните родители верно ги воспитуваа за небото.

ЛУЃЕТО НА НЕБОТО ЌЕ ЈА ПРАЗНУВААТ САБОТАТА

На обновената земја, сите небесни жители, заедно со спасените, ќе се состанат во сабота на посебна божествена служба за да ја слушнат од усните на Христос прекрасната вистина за искупителната љубов на Бог Отецот кон сите созданија. На ист начин и самите спасени ќе имаат можност да сведочат пред целиот универзум за моќта на Божјата љубов кон нив:

„Зашто, како што новото небо и новата земја, кои Јас ќе ги создадам, ќе бидат секогаш пред лицето Мое, вели Господ, така ќе постои и потомството ваше и името ваше. Тогаш од месец на месец, и од сабота во сабота ќе доаѓа секоја плот пред лицето Мое на поклонение, вели Господ“ (Исаија 66:22,23).

ЗОШТО ЛУЃЕТО ЌЕ ГИ ЈАДАТ ЛИСЈАТА И ПЛОДОВИТЕ НА ДРВОТО НА ЖИВОТОТ?

Покрај саботата, еднаш месечно сите спасени ќе доаѓаат во Ерусалим за да го јадат прекрасниот плод од дрвото на животот.

„Сред главната улица и од двете страни на реката – дрвото на животот, што раѓа плодови дванаесет пати, давајќи плод секој месец; а лисјата на дрвото служат за исцелување на народите“ (Откровение 22:2).

Многу читатели се збунети од зборовите „лисјата на дрвото служат за исцелување на народите“, бидејќи таму никој нема да се разболи, Библијата е недвосмислена за ова прашање:

„И ниеден од жителите нема да каже: ‘Болен сум’; а на народот што живее таму, ќе му бидат простени гревовите“ (Исаија 33:24).

„И ќе ја избрише Бог секоја солза од очите нивни, и смрт нема да има веќе; ни плач, ни пискот, ниту болка нема да има веќе, бидејќи поранешното помина“ (Откровение 21:4).

Значи, што се мисли во Откровението кога зборува за ефектот на лисјата? Зборот преведен од нас како исцелување има попрецизно значење – тоа е терапија.

„Терапијата е процес чија цел е да ги елиминира симптомите и манифестациите на одредена болест“.

Бидејќи овој збор е поврзан со народите, не е тешко да се разбере дека овие лисја се за терапија на сите народи, односно на различните народи на сите спасени. Јадејќи ги плодовите од ова дрво, луѓето ќе живеат вечно, а јадејќи ги лисјата од ова дрво, никогаш нема да се разболат, лисјата на дрвото нема да дозволат ниту една болест во животот на спасените:

„Искупените свети кои Го љубат Бога и ги држат Неговите заповеди, ќе влезат низ вратите на Светиот Град и ќе имаат право на дрвото на животот. Слободно ќе можат да јадат од неговите плодови како што тоа го правеле нашите прародители пред падот во грев. Лисјето на тоа дрво кое дише бесмртност ќе служи за исцелување на народите. Нивните болки, патила и неволји, таги, болести и смрт тогаш ќе ги нема повеќе, и никогаш повеќе нема да се појавуваат, затоа што со лисјето од дрвото на животот се исцелени од сето тоа“ (Мојот живот денес, 355).

ВО ВЕЧНОСТА ЛУЃЕТО ЌЕ МОЖАТ ДА ГО ВИДАТ ЛИЦЕТО НА БОГА

И најважното нешто што треба да нè привлече во вечноста е можноста да го видиме лицето Божјо, нешто што било невозможно за кој било потомок на Адам и Ева по падот:

„Му одговори: ‘Ќе ја покажам пред тебе сета Моја слава, и ќе Го изговорам името Господово пред тебе, и кој е за помилување, ќе го помилувам, и кој е за утешение – ќе го утешам.’ И потоа рече: ‘Но лицето Мое не ќе можеш да го видиш, зашто не може човек да Го види лицето Мое и да остане жив’“ (Излез 33:19,20).

„И ќе го гледаат лицето Негово, а името Негово ќе им биде на челата нивни“ (Откровение 22:4)

Се разбира, овде не е лесно да се каже што претставува за човек да го види лицето Божјо, бидејќи тоа е нешто што ние воопшто не го знаеме. Светото Писмо вели дека дури и ангелите Божји, кои се во присуство на Бога, свети и кои никогаш не згрешиле, ги покриваат лицата од сјајот на Божјата слава, од Неговиот сјај и совршенство:

„Го видов Господа, седнат на престолот висок и издигнат, а полите на облеката Негова го исполнија целиот храм. Околу Него стоеја серафими; секој од нив имаше по шест крилја: со две секој го криеше лицето свое, со две други ги криеше нозете свои, а со две леташе. И викаа еден кон друг и велеа: ‘Свет, свет, свет е Господ Саваот! Целата земја е полна со Неговата слава’”  (Исаија 6:1-3).

Колку е свет Господ што дури и ангелите ги покриваат лицата во Негово присуство, и имаат само храброст да сведочат еден со друг дека Господ е свет!

ЗОШТО АНГЕЛИТЕ И НЕБЕСНИТЕ СУШТЕСТВА ПОСТОЈАНО ГО ФАЛАТ БОГА?

Прославувањето и восхитувањето на светоста и славата Божја постојано се случува меѓу ангелите, а не како кај луѓето, пет минути во сабота:

„Четирите животни имаа по шест крилја околу себе, а однатре беа полни со очи, и без прекин дење и ноќе воскликнуваа: ‘Свет, свет, свет е Господ Бог Седржителот, Кој беше, Кој е и Кој ќе дојде’“ (Откровение 4:8).

Гледате дека постојано го фалат Бога, не се заморуваат да го прават тоа и се среќни што го прават тоа. Бог создал слободни суштества со таква особина како жед за спознание на Божјата вистина и светост, а ангелите не се исклучок:

„Ним (пророците) им беше откриено дека тие не за самите себе служат, туку за вас со она што ви се јави сега вам преку оние кои го проповедаа Евангелието од небото преку Светиот Дух, и во кое копнеат да ѕирнат ангелите“ (1 Петрово 1:12).

„Та многуликата мудрост Божја да им се објави сега преку Црквата на началствата и властите небесни“ (Ефесјаните 3:10).

Врз основа на овие текстови, ние смело можеме да изјавиме дека тие се во Божјо присуство и размислувајќи за неспоредливата слава Божја, која особено се открива во Неговиот карактер, тие постојано добиваат сè повеќе откровенија за Божјиот карактер, што го прават со света стравопочит. И тие неуморно извикуваат на секое ново откровение на Божјата љубов: Свет, свет, свет е Господ Бог Седржителот!

Слично восхитување кон Господ се случува и кај 24-те старешини, кај оние кои воскреснале со Христос како прво снопје:

„И кога живите суштества му воздаваат слава и чест и благодарност на Оној, Кој седи на престолот, Кој живее во вечни векови, дваесет и четирите старешини паѓаа пред Седнатиот на престолот, Му се поклонуваа на Живиот во сите векови и ги полагаа своите венци пред престолот, велејќи: ‘Достоен си, Господи, да ја примиш славата, честа и силата, зашто Ти си создал сè, и според Твојата волја постои сè и е создадено’“ (Откровение 4:9-11).

СПАСЕНИТЕ НИКОГАШ НЕМА ДА СЕ ИЗМОРАТ ОД ВЕЧНОСТА

На спасените никогаш нема да им здосади вечноста. За цела вечност тие ќе добиваат сè повеќе откровенија за неспоредливата Божја љубов. Тоа ќе предизвика во нив света стравопочит и вечна радост, која се излева во искрена пофалба од нивните усни:

„Својата прославена човечка природа Христос ја понел со себе и во небесните дворови. На оние кои ќе Го примат, Тој им дава власт да станат синови Божји, за Бог на крајот да може да ги прими како свои, да престојуваат со Него низ целата вечност. Ако за време на овој живот бидат верни на Бога, тие на крајот ‘ќе го гледаат лицето Негово, а името Негово ќе им биде на челата нивни’ (Откровение 22:4). А што може да претставува поголема небесна среќа отколку да се види Бог? Има ли поголема радост за грешникот, кој е спасен преку Христовата благодат, отколку да го види Божјото лице и да го запознае како Татко? (8 Сведоштво, 267).

ЗАКЛУЧОК

„А ова е вечен живот: да Те познаат Тебе, Единствениот вистински Бог, и Исуса Христа, Кого си Го испратил“ (Јован 17:3).  

Ова е најважното знаење.

Треба да сфатиме дека никогаш нема да најдеме среќа во животот и нема да наследиме спасение доколку преку Христа не го запознаеме Бога како љубезен Отец.

Гледавме во светлината на Словото Божјо во нашата вечна татковина, која е подготвена од Отецот Небесен за спасените. Само личноста која му дозволила на Бога преку Христа да го воспостави Царството Божјо во неговото срце, може да разбере и прифати што вели Библијата за обновената земја. Сите спасени ќе уживаат таму. А најголемиот благослов за нив ќе биде можноста да го видат лицето на Бога, нивниот Небесен Отец.

Во сите наши теми, ние ја следевме и продолжуваме да ја следиме оваа цел. Искрено сакаме да ви го откриеме Бога од Светото Слово како наш љубезен Небесен Отец. И ако успеавме да го направиме ова барем за еден човек, тогаш нашата работа не беше залудна пред Бога!

Нека Господ ги благослови сите оние кои ја бараат вистината на Неговото Слово за да ја направат оваа вистина смисла на нивниот живот. Амин!