ПРВАТА АНГЕЛСКА ПОРАКА „ИМАЈТЕ СТРАХОПОЧИТ КОН БОГА“. ВОВЕД

Последната Божја порака е претставена во три дела. Тие не се одвоени — сите тие се дел од иста порака. Исто како што на Ное му била дадена една порака, но таа имала свои делови: за изградбата на ковчегот, за животните што требале да влезат во ковчегот, за храната за Ное и животните, неопходна за да преживеат во ковчегот. Но, сите овие заповеди се поврзани со една порака – пораката за потопот.

Секоја од заповедите била исклучително важна. Само ако строго ги следите Божјите упатства, можете да го преживеете потопот и неговите последици. Ако не изградиш ковчег според правилата – или користиш погрешен материјал, или ако не го намачкаш со смола, или ако заборавиш на прозорецот – ќе загинеш. Ако не земеш храна со себе, ќе умреш од глад во ковчегот. Ако не земеш животни со себе, нема да преживееш после потопот. Значи, сите Божји заповеди биле една избалансирана вистина. А човек можел да се спаси само ако ја прифати целата вистина, а не селективно, по принципот: ова ми се допаѓа, а ова не.

Спасува прифаќањето на сите Божји заповеди кои се наоѓаат во пораката, а не само некој дел од нив.

АНГЕЛОТ ДАВА САМО ПОТТИК, САМАТА ПОРАКА МОРААТ ДА ЈА НОСАТ ЛУЃЕТО

Да го прочитаме воведниот стих во пораката за спасение:

„И видов друг ангел како лета среде небото, кој имаше вечно Евангелие, за да им благовести на жителите земни, на секое племе и колено, јазик и народ“(Откровение 14:6).

Пораката започнува со претставување на ангел кој лета среде небото, со пораката на вечното Евангелие за сите што живеат на земјата. Не можеме, а да не ги поставиме следниве прашања:

• Кој е овој ангел? 
• Каде е средината на небото?
• Кој може да го види и слушне?
• Од кога тој лета среде небото?

Библијата дава одговори на сите овие прашања, особено за внимателниот истражувач.

Ангелите се вистински небесни гласници од Бога:

„Во тој крај имаше пастири, кои ноќеваа таму и го чуваа своето стадо. И одеднаш им пристапи ангел Господов и славата Господова ги осветли; и се уплашија многу. А ангелот им рече: ‘Не плашете се! Еве, ви навестувам голема радост, која ќе биде за сите луѓе; зашто денеска ви се роди во градот Давидов Спасител, Кој е Христос Господ; Ова ќе ви биде знак: ќе најдете повиен Младенец, кој лежи во јасли’“ (Лука 2:8-12).

Наведов конкретен пример во кој пораката на ангелот се однесува на вистината за спасението на луѓето од нивните гревови. Ова е Христовото раѓање. Но, забележете дека пораката на овој ангел не била упатена до сите, туку само до одредена група. А погледнете што се очекувало од нив потоа, што тие и го направиле:

„Кога си отидоа ангелите од нив на небо, пастирите си рекоа меѓу себе: ‘Да појдеме во Витлеем и да го видиме претскажаниот настан што ни го соопшти Господ.’ И дојдоа брзо и ги најдоа Марија и Јосиф со Младенецот кој лежеше во јасли. А штом го видоа, соопштија за претскажувањето што им беше речено за Тоа Дете. И сите што слушаа се восхитуваа на она што им го говореа пастирите“ (Лука 2:15-18).

Гледате дека небесните гласници даваат само поттик за ширење на пораката, но самата порака ја носат луѓето до луѓето.

ПОСЛЕДЕН ВО СИНЏИРОТ НА ПОРАКАТА ОД НЕБОТО Е ЧОВЕКОТ

Слична ситуација е претставена и во книгата Откровение. Последниот жив Христов апостол, кој бил протеран на островот Патмос поради неговата верност кон Бога и Неговото Слово, ја прима Божјата порака од Христос преку ангелот испратен од Христос за таа цел.

„Откровение на Исус Христос, кое Му го даде Бог, за да им го покаже на слугите Свои она што треба да стане скоро. Тој го најави тоа испраќајќи го Својот ангел на слугата Свој Јован“ (Откровение 1:1).

Последна особа во овој синџир е човекот. И тој веќе ја носи пораката што му е дадена од Бога до другите луѓе. 

„Тоа што ќе го видиш, напиши го во книга и испрати го до седумте Цркви…“ (Откровение 1:11).

Целата библиска историја е полна со такви примери. Бог им испраќа на луѓето порака од небото преку ангел. Ангелот им ја пренесува пораката на оние кои се подготвени да ја примат. А оние што ќе ја примат ја носат во светот на сите останати. Ова е пораката на сите пророци.

Пораките од Бога ја тестираат верата на човекот во Божјата реч, токму поради оваа причина луѓето им ја носат оваа порака на луѓето. За да не кажат слушателите дека било невозможно да се прифати. И самите човечки гласници ќе бидат сведоци на невистинитоста на овие зборови, бидејќи и тие се луѓе, но сепак ја примиле пораката.  

ПРОМЕНЕТИОТ ЖИВОТ НА ГЛАСНИКОТ Е НАЈДОБРАТА ПРОПОВЕД

Најефикасното проповедање на Божјата порака ќе биде променетиот живот на оние, што ја прифатиле. Во секој случај, ангелите се свети. Но, кога ја слушаме пораката од устата на оние кои се преобразени со неа, добиваме порака во која зборовите се зајакнати со духот на животот на оние што ја примиле. Тоа значи дека ние не примаме мртви зборови, туку живи зборови кои оживуваат. Христос му рекол на оној кого Тој го ослободил од власта на сатаната:

„А кога влезе во коработ, оној, што беше порано бесомачен, Го помоли да биде со Него. Исус не му дозволи, но му рече: ‘Оди дома кај своите, па раскажи им што стори Господ за тебе и како те помилува.’ Си отиде, и почна да раскажува по Десеттоградието што му направи Исус. И сите се чудеа“ (Марко 5:18-20).

Зошто она, што го направил и го рекол овој човек, толку многу ги воодушевило оние што го слушале? Затоа што тие знаеле каков бил кога во него живеел демонот, и каков станал кога бил променет со Божјата реч и сила!

ЕВАНГЕЛСКАТА ПОРАКА ИМ СЕ ДАВА НА ОНИЕ КОИ ГО ПОЗНАВААТ БОЖЈИОТ СИН

Откако го извршил својот подвиг во планот на спасението, Исус ги собрал Своите ученици и го направил следново: 

„Па им рече: ‘Ете, тоа е она за што ви зборував уште додека бев со вас, зашто треба да се исполни сè што е напишано за Мене во Законот Мојсеев и кај Пророците, и во Псалмите.’ Тогаш им го отвори умот за да ги разбираат Писмата, и им рече: ‘Така е напишано и така требаше да пострада Христос и да воскресне од мртвите на третиот ден, и да биде проповедано во Негово име покајание и проштавање на гревовите кај сите народи, почнувајќи од Ерусалим; а вие сте сведоци за ова’“ (Лука 24:44-48).

И на овие луѓе, оние кои Го познаваат Него и правилно го разбираат во светлината на Неговиот живот и смрт Светото Писмо, Тој им заповеда: 

„Па им рече: ‘Одете по сиот свет и проповедајте го Евангелието на секое создание. Кој ќе поверува и се крсти, ќе биде спасен; а кој не поверува, ќе биде осуден’“ (Марко 16:15,16).

А учениците, носејќи ја пораката, самите биле сведоци на оваа порака и на Оној, кој ги испратил: 

„А кога ја видоа смелоста на Петар и Јован, и дознаа дека тоа се неуки и прости луѓе, тие само се восхитуваа. Сфатија дека и тие беа со Исус“ (Дела 4:13).

Овие примери од Божјата реч укажуваат на тоа, дека Бог им дава налог на луѓето да ја носат евангелската порака. На сите оние, кои го запознале Исус како свој личен Спасител. И благодарение на тоа, почнале правилно да го сфаќаат Вечното Евангелие.

МОЖЕ ЛИ ЧОВЕК ДА СЕ НАРЕЧЕ АНГЕЛ?

Но, што е со ангелите среде небото? Каква врска имаат луѓето со тоа? И што тие имаат заедничко со ангелите? Добро прашање и добра забелешка. Да се примири ангелот кој го носи вечното евангелие и лета среде небото со вистината дека Евангелието им е доверено на луѓето да го носат — не е тешко. Зборот „ангел“ во Библијата означува не само небесни суштества, туку ги има и следните значења – пратеник, весник, гласник.

„А кога си отидоа овие, Исус почна да му зборува на народот за Јован: ‘Што сте излегле да видите во пустината? Трска ли, што се лулее од ветрот? Но, што излеговте да видите? Човек ли, облечен во меки алишта? Ете, оние што носат меки алишта, по царски палати се. Па, што излеговте да видите? Пророк ли? Да, ви велам, и повеќе од пророк! Зашто тој е оној за кого е напишано: Ете, Јас го праќам Мојот ангел пред лицето Твое; тој ќе го приготви патот Твој пред Тебе’“ (Матеј 11:7-10).

Христос ги цитира старозаветните пророштва за ангел пред лицето Твое, — Тој вели дека овој ангел е човекот Јован Крстител, предвесник на Христос. Оној кој ја носел пораката за тоа дека Христос е Јагнето Божјо, Синот Божји, кој дошол да го спаси светот:

„На другиот ден Го виде Јован Исус како доаѓа кај него и рече: ‘Еве Го Јагнето Божјо, Кое ги зеде гревовите на светот врз Себе! Овој е, за Кого реков: по мене иде Човек, Кој пред мене беше, бидејќи постоеше пред мене. Јас не Го познавав, но дојдов да крштавам со вода, за Тој да му биде објавен на Израел.’ И сведочеше Јован, велејќи: ‘Го видов Духот да слегува од небото како гулаб и остана над Него. Јас не Го познавав, но Оној, што ме прати да крштавам со вода, ми рече: Врз Кого ќе видиш дека слегува Духот и дека останува над Него, Тој е Оној што ќе крштава со Дух Свети. И јас видов и посведочив дека Овој е Божјиот Син“ (Јован 1:29-34).

Затоа, во светлината на Библијата, Божјиот гласник, дури и ако е човек, може да се нарече ангел.

ЕВАНГЕЛИЕТО Е ОНА ШТО БОГ ГО ПРАВИ ЗА НАС, А НЕ ОНА ШТО НИЕ ГО ПРАВИМЕ ЗА БОГА

Под ангелот кој лета среде небото во Откровение 14. поглавје, се открива вистината дека Бог преку ангели им ја пренесува Својата порака на оние кои се особено блиски до Бога. Тоа значи дека тоа слово се запишува и им се предава на други луѓе. Секој што ќе ја прими оваа порака од небото, станува Божји гласник, односно, тој станува ангел за оние на кои им ја носи оваа порака.

Пораката на ангелот има вечно потекло, а луѓето, дури и целото човештво, постојат само 6.000 години. И покрај тоа, Евангелието е она што Бог го прави за нас, а не она што ние го правиме за Бога. Автор на Евангелието е вечниот Бог, кој знаејќи дека суштествата обдарени со слобода на избор, еден ден ќе се побунат против Него, веќе имал план за нивно спасение. Затоа Тој и го родил Својот Син, кој станал Јагне, заклано од создавањето на светот:

„Знаејќи дека со пропадливо сребро или злато не сте искупени од суетниот живот, кој ви се предаде од татковците ваши, туку со скапоцената крв на непорочното и чисто Јагне – Христос, Кој беше предназначен уште пред создавањето на светот, а се јави во последно време заради вас“ (1 Петрово 1:18-20).

ЗОШТО АНГЕЛ Е ПРИКАЖАН НА НЕБОТО, КОГА ПОРАКАТА СЕ СЛУША НА ЗЕМЈАТА?

Зошто ангел е прикажан на небото, кога пораката се слуша на земјата? Затоа што Бог им покажува на сите што живеат на земјата дека оваа порака не е плод на човечкиот ум. Таа не е родена на земјата. Нејзиниот автор не се ниту поединци, ниту цркви; нејзин автор е Бог. А тоа особено се гледа од зборовите: 

„И видов друг ангел како лета среде небото, кој имаше вечно Евангелие…“ (Откровение 14:6).

Ангелот лета среде небото. Ова е прекрасен симбол. За да го видите, треба да не гледате во нозете, да не гледате еден во друг, туку кон небото. Со оваа порака, Бог сака да го сврти погледот на луѓето од земното кон небесното. Ќе има војни, катастрофи, поплави на земјата, а тоа ќе предизвика страв кај луѓето:

„…а на земјата тага кај народите од неизвесноста и од бучењето на морето, и од брановите; луѓето, пак, ќе умираат од страв и од исчекување на она што ќе го снајде светот, зашто и силите небесни ќе бидат разнишани“ (Лука 21:25,26).

Но, Бог ни дава порака на надеж и спасение. Бог сака да нè збогати со радост и да ни даде сила да бидеме над сè што се случува околу нас.

Ное, кој се споил со Божјата порака пред потопот, бил над расипаноста на светот, кој го опкружувал.

Тој бил над потсмевот со кој го опсипувале безбожниците, затоа што не живеел на земјата, но со небесната порака, живеел на небото. Ова е гаранција дека ќе ги издржите сите искушенија и ќе бидете над сите околности.

„И така, ако сте воскреснале заедно со Христос, барајте го она што е горе, каде што Христос седи оддесно на Бога; мислете за небесното, а не за земното. Зашто вие умревте, и вашиот живот е сокриен со Христос во Бога. А кога ќе се јави Христос, вашиот живот, тогаш и вие ќе се јавите со Него во слава“ (Колосјаните 3:1-3).

Преку Божјата порака, пораката од небото, пораката на вечното Евангелие, Бог сака да нè направи силни по дух, непоколебливи во сите околности. Затоа е толку важно да се стопиме со Божјата порака. Во неа е Божјата сила за нашата победа над ѓаволот и стекнување на Божјата светост, стекнување на вечен живот.

ПОРАКАТА НА ТРИТЕ АНГЕЛИ Е НАМЕНЕТА ЗА СЕКОЈ ЧОВЕК

Ангелот, или пораката, лета среде небото. Што значи тоа? Тоа значи дека пораката звучи така што сите на кои им е упатена (сите племиња и народи, сите јазици) се рамноправни. Оваа порака не е наменета за неколку избрани верници или избран народ. Не! Таа е за сите. Ова уште еднаш ја потврдува моќната вистина за нашиот прекрасен Бог: 

„Зашто Бог не е пристрасен“ (Римјаните 2:11).

Бог не е само Бог на Евреите, а пораката на трите ангели не е само порака за адвентистите. Бог е Бог на сите луѓе, а пораката на трите ангели е порака до сите оние, кои во својата љубов кон Бога, сакаат да одат по стапките на Исус Христос, сакаат да бидат Божји гласници.

Христос рекол врз основа на што Бог ќе ги одреди Своите:

„Нашите татковци се поклонуваа на оваа планина, а вие велите дека во Ерусалим е местото каде што треба да се поклонуваме.  Исус и рече: ‘Жено, верувај Ми дека доаѓа време кога ни на оваа планина, ниту во Ерусалим не ќе се поклонувате на Отецот. Вие му се поклонувате на она што не го знаете, а ние се поклонуваме на она што го знаеме; зашто спасението е од Јудејците. Но иде време и веќе дошло кога вистинските поклоници ќе Му се поклонуваат на Отецот со дух и вистина, зашто Отецот сака такви да бидат оние кои Му се поклонуваат. Бог е Дух и оние што Му се поклонуваат, треба да се поклонуваат со дух и со вистина’“ (Јован 4:20-24).

Секој, кој искрено, со сето свое срце, во духот на вистината и Божјата светост, по примерот на Христос, ќе му служи на Бога, ќе ја прими пораката од Бога и ќе ја пренесе во светот!

БОГ НЕ ГО ИСПРАЌА СВОЕТО СЛОВО ЗАЛУДНО

Бог ја прикажува Својата порака во вид на свет ангел, сакајќи да ја покаже чистотата на пораката и какви ќе бидат оние што ќе ја носат. Оној што ќе ја прими со вера и со сето свое срце Божјата порака, нужно ќе се промени, Бог го гарантира тоа. Тој вели:

„Како што дождот и снегот паѓаат од небото и таму не се враќаат, туку ја напојуваат земјата и ја прават способна да раѓа и да се зеленее, за да му дава семе на оној, што сее и леб за да јаде, така и Моето слово, што излегува од устата Моја, не се враќа кон Мене празно, туку го исполнува она, што Ми е угодно, и го прави она за што сум го испратил Јас“ (Исаија 55:10,11).

Овде сè е многу хармонично и едноставно. Бог ја испраќа Својата порака за да можат оние што ќе ја примат да се спасат, затоа таа е порака за спасение. Грешникот нема да се спаси, туку само светиот. Бог вели дека Тој не го испраќа Своето слово напразно, туку го прави она за што е испратено. Така вели Бог, а не човекот; на Бог може и треба да му се верува.

ПОРАКАТА НА ТРИТЕ АНГЕЛИ МОРА ДА СЕ ПРОПОВЕДА БРЗО, МОЛНЕВИТО, КАКО АНГЕЛОТ ШТО ЛЕТА

Симболот на ангелот ни открива уште една вистина – тоа е брзината на пораката.

Иако Божјиот престол се наоѓа на третото небо во соѕвездието Орион, погледнете со каква брзина летаат на земјата ангелите кон децата Божји:

„Додека ја изговарав молитвата, човекот Гаврил кого го бев видел во поранешното видение, долета брзо, се допре до мене во времето на вечерната жртва, ме вразуми, говореше со мене и рече: ‘Данииле, сега излегов за да те научам да разбираш. Во почетокот на твоето молење се појави твојот збор и јас дојдов да ти го соопштам, зашто ти си човек сакан; па така, внеси се во зборот и разбери го видението’“ (Даниел 9:21-23).

Даниел само што почнал да се моли, а ангелот веќе прелетал илјада и петстотини светлосни години. Ова е неверојатна брзина. Бог сака Христос брзо да дојде во оваа многустрадална земја што е можно поскоро. Но Бог не сака никој да загине, туку сите да се покаат и да се спасат:

„Господ нема да задоцни со Своето ветување, како што некои мислат за бавењето; но долго време трпи, бидејќи не сака да загине некој, туку сите да се покаат“ (2 Петрово 3:9).

Само Божјата добрина, откриена преку Христовата жртва, може да го доведе гордото срце до покајание: 

„Или, пак, го презираш богатството на Божјата благост, стрпливост и долготрпеливост, не разбирајќи дека Божјата благост те води кон покајување?“  (Римјаните 2:4)

Затоа, пред да дојде Исус, мора да се проповеда вечното Евангелие за луѓето да се покаат и да се спасат.

По 1844. година, нема повеќе нумерички пророштва во Библијата, и затоа времето на Христовото враќање се однесува само на проповедањето на Евангелието: 

„И ќе биде проповедано ова Евангелие за царството по целиот свет, за сведоштво на сите народи; и тогаш ќе дојде крајот“ (Матеј 24:14).

Последната пробна порака на Евангелието ќе биде пораката на трите ангели, која ние почнавме да ја проучуваме. По нејзиното објавување веднаш следи второто Христово доаѓање. Односно, ако сакаме да одиме во вечноста, светот мора да биде предупреден со пораката на трите ангели. И Бог, симболизирајќи ги гласниците со ангел, ни покажува дека оваа порака мора да се проповеда брзо, молневито, како ангелот што лета. 

ШТО НИ КАЖУВА СИЛАТА НА АНГЕЛОТ?

И последната вистина, сокриена под симболиката на ангел. Во целата вселена, по Бога и Неговиот Син Исус, ангелите се најмоќните суштества. Погледнете само на нивната сила во книгата Откровение:

„И ја зеде ангелот кадилницата, и ја наполни со оган од жртвеникот, и ја фрли на земјата, и тогаш се појавија гласови, грмотевици, светкавици и земјотрес“ (Откровение 8:5).

„И друг ангел, кој имаше власт над огнот…“ (Откровение 14:18).

Бог ни говори за силата на пораката и силата што ќе ја имаат гласниците. Оваа сила ќе биде поголема од човечката сила, иако луѓето ќе ја носат пораката, но Бог ќе им даде посебна сила и затоа оваа порака не може да се запре со никакви човечки напори.

„А пред сето тоа ќе стават раце на вас и ќе ве изгонат, предавајќи ве во синагогите и затворите, и ќе ве водат пред цареви и управници, заради Моето име. И тоа ќе ви биде вам прилика за сведоштво. И затоа врежете во вашите срца, да не размислувате однапред што ќе одговорите, зашто Јас ќе ви дадам уста и мудрост, на која не ќе можат да и противречат ниту да и се противстават сите ваши противници“ (Лука 21:12-15).

НИШТО НЕ БИ ТРЕБАЛО ДА ЈА ЗАСОЛНИ ПОРАКАТА НА ТРИТЕ АНГЕЛИ

Колку вистина Бог открива со само неколку зборови. Пред да нè запознае со последната порака, Бог ни кажува преку Својата Реч дека последната порака за спасение на човештвото не е плод на човечкиот ум. Дека гласниците и сите оние кои ја примаат Божјата порака, Бог ги повикува да не гледаат во своите нозе, туку кон небото, да живеат небесен живот, од каде доаѓа Божјата сила неопходна за ширење на оваа порака по целата земја. Оние кои живеат според оваа порака брзо ќе ја рашират. Светот ќе биде известен, секој ќе го направи својот свесен избор, а Христос ќе дојде за оние, кои му останале верни на Бога во сè, како Ное пред потопот.

И така, сфаќајќи го целосниот обем на нашата одговорност кон Бога и луѓето, да почнеме со трепет да ја проучуваме последната порака на спасение од Бога до човештвото што пропаѓа.

За што треба верниците да му зборуваат на светот денес?

„Тој зборуваше со висок глас: ‘ИМАЈТЕ СТРАХОПОЧИТ КОН БОГА И ПОДАЈТЕ МУ СЛАВА, ЗАШТО НАСТАПИ ЧАСОТ НА НЕГОВИОТ СУД, И ПОКЛОНЕТЕ МУ СЕ НА ОНОЈ КОЈ ГИ СОЗДАЛ НЕБОТО И ЗЕМЈАТА, МОРЕТО И ВОДНИТЕ ИЗВОРИ’“  (Откровение 14:7).

Еве како започнува Божјата порака, еве, што верниците треба да му говорат на светот.  

Ное, примајќи ја Божјата порака за претстојниот потоп и потребата да се изгради ковчег, сфатил дека времето, драгоценото време, истекува.

Можеби можел да одржи многу добри проповеди на различни теми, но тие не би ја исполниле Божјата цел — да го предупредат светот за потопот и да ги спасат оние што веруваат. Затоа, Ное ја проповедал вистината за сегашното време, а во негово време тоа била пораката за потопот. Се сеќавате ли што рекол Бог за послушноста на Ное? 

„И направи Ное сè како што му заповеда Бог; така направи“ (Создавање 6:22).

Бог ги повикува сите оние кои веруваат во Него да ја носат оваа порака. Иако може да има и други добри проповеди. Но, тие треба или да доведат до оваа порака, или да ја објаснат оваа порака, но не и да ја заменат оваа порака. Ова би бил злочин на верниците пред Бога и целото човештво. 

ДА ОБРНЕМЕ ВНИМАНИЕ НА ВИСОКИОТ ГЛАС НА ГЛАСНИКОТ

Забележете дека гласникот, кој ги симболизира верниците кои ја носат последната порака од Бога до светот што пропаѓа, зборува со висок глас. Ако се свртиме кон Светото Писмо, ќе видиме дека Бог барал висок глас од Божјиот народ кога имало многу важни прашања во врска со изборот на сопствената судбина:

„Левитите да го известат народот и да им кажат на сите Израелци со висок глас: ‘проклет да е оној човек, кој ќе направи изрезан или излиен идол, одвратност пред Господ, работа на уметнички раце, па го стави на скришно место! Целиот народ да извика и да рече: амин! Проклет да е оној, што го навредува таткото свој или мајката своја!… Проклет да е оној, кој отстранува слеп човек од патот!…

Проклет да е оној, кој криво суди дојденец, сирак или вдовица!… Проклет да е оној, кој ќе легне со жената на својот татко, зашто тој го открил крајот од покривката на таткото свој!… Проклет да е оној, кој ќе легне со каков и да било добиток!… Проклет да е оној, кој ќе легне со сестрата своја, со татковата ќерка или со мајкината ќерка!… Проклет да е оној, кој ќе легне со тештата своја!… Проклет да е оној што ќе легне со сестрата на тештата своја!… Проклет да е оној, кој ќе го убие тајно ближниот свој!… Проклет да е оној, кој зема поткуп, за да погуби душа и да пролее невина крв!… Проклет да е секој, кој не ќе ги исполни сите наредби од овој закон и не ќе постапи според нив! И целиот народ да каже: амин’“ (Второзаконие 27:14-26).

Забележете дека левитите биле посебно племе, избрано од Бога за посебна служба, да бидат Божји слуги, да бидат Божји претставници пред останатиот народ. Тие морале со висок глас да му ја објават Божјата волја на народот, од чие почитување зависеле животите на нивните слушатели.

КОЈ ЌЕ СТАНЕ ЛЕВИТ ВО СЕГАШНОТО ВРЕМЕ?

Пророштвото на Исаија ни кажува дека Бог ќе избере за Себе левити од околните народи (не од Израел по тело) да Му служат:

„Зашто Јас ги знам делата нивни и мислите нивни; ете, ќе дојдам да ги соберам сите народи и јазици, и тие ќе дојдат и ќе ја видат славата Моја. И ќе ставам на нив белег, и од преживеаните меѓу нив ќе испратам кон народите… кои не чуле за името Мое и не ја виделе славата Моја; и тие ќе им ја објават на народите славата Моја, и ќе ги претстават сите ваши браќа од сите народи како дар на Господ… исто како што синовите Израелови принесуваат дар во домот Господов во чист сад. И од нив ќе земам свештеници и левити, вели Господ“ (Исаија 66:18-21).

И интересен факт е дека, откако Господ ќе избере за Себе свештеници и левити, и тие насекаде ќе објавуваат за славата Божја, после тоа Бог зборува за воспоставување на Своето вечно Царство:

„Зашто, како што новото небо и новата земја, кои Јас ќе ги создадам, ќе бидат секогаш пред лицето Мое, вели Господ, така ќе постои и потомството ваше и името ваше. Тогаш од месец на месец, и од сабота во сабота ќе доаѓа секоја плот пред лицето Мое на поклонение, вели Господ“ (Исаија 66:22,23).

Апостол Петар зборува за сите оние кои преку Христа му го предале своето срце на Бога:

„Но вие сте избран род, царско свештенство, свет народ, луѓе придобиени за да ги возвестите совршенствата на Оној Кој ве повикал од темнина во Својата чудесна светлина; вие, кои некогаш не бевте народ, а сега сте народ Божји; кои не бевте помилувани, а сега сте помилувани“ (1 Петрово 2:9,10).

ШТО ДЕНЕШНИТЕ ЛЕВИТИ И СВЕШТЕНИЦИ ТРЕБА ДА МУ ОБЈАВАТ НА СВЕТОТ?

Спојувајќи го сето ова во една убава и хармонична слика, ја добиваме вистината дека секој Христов следбеник е избран од Бога да врши посебна служба, слична на онаа што во старозаветното време ја извршувало Левиевото племе. Тие биле целосно посветени на Господа и гласно ја објавувале волјата Божја на сиот останат свет.

Денес е невозможно да се биде царско свештенство, односно да се биде од Бога избран, без притоа да не се објавува гласно и смело Божјата волја на остатокот од светот!

Што треба современите свештеници и левити да му објават на светот, кои од Бога се повикани да го следат Христа? Се разбира, за Бога, Кому тие му служат и за Неговата волја:

„Имајте страхопочит кон Бога и подајте Му слава, зашто настапи часот на Неговиот суд, и поклонете Му се на Оној Кој ги создал небото и земјата, морето и водните извори“ (Откровение 14:7).

Зошто првите зборови од Божјата порака до последната генерација што живее на земјата е повик да имаат страхопочит кон Бога? Зошто оние кои живеат во пресрет на второто Христово доаѓање треба да имаат страхопочит кон Бога за да бидат спасени?

Сигурен сум дека нашиот Бог е бескрајно мудар и не можеме да се сомневаме во Него дека погрешил и рекол нешто погрешно во оваа порака. Бог никогаш не погрешил и не може да погреши, а целата библиска историја е јасен доказ за тоа. Грешат оние луѓе што мислат дека Бог греши. Затоа тие, или не ја прифаќаат Божјата порака, или ја преправаат за да ја направат прифатлива за другите.

БОГ Е ГОЛЕМ ЛЕКАР, НЕГОВИОТ ЛЕК Е НАЈДОБАР ЗА ЧОВЕКОТ

Обидете се да се замислите себеси како Ное, кој им ја носи пораката за потопот на луѓето во светот пред потопот. И додека го правите тоа, запомнете какви биле овие луѓе: 

„И Господ виде дека лошотиите меѓу луѓето на земјата се умножуваа, и дека сите мисли и помисли во срцата нивни беа зли во секое време“ (Создавање 6:5).

Кои меки фрази кои нема да ги повредат овие грешни срца можат да се најдат за да ги убедат да се спасат и да го изградат ковчегот? Никакви! Бог поради вашите гревови ќе го уништи овој свет со вода. Но, ако се покаете и ја следите Неговата порака, ќе бидете спасени. За ова нема алтернатива. Христос рекол: 

„Ви велам… но ако не се покаете, сите така ќе изгинете“ (Лука 13:5).

Бог е големиот Лекар на човечката душа. Тој знае, од што сме болни, и како болеста на гревот прогресира во последната генерација. И бидејќи ја знае болеста, Тој препишува лекови кои ќе ја отстранат причината за болеста, наместо да ги ублажат симптомите.

Многу цркви, кои денес не ја проповедаат пораката на трите ангели, проповедаат нешто. Но, ова нешто не е она што Бог му го пропишал на човештвото во последното време. Затоа, тоа не е способно да го излечи човекот и да го спаси. Како во деновите на Ное, само Божјата порака дадена на Ное, и ништо друго не може да спаси. Денес, многу проповеди кои не се во светлината на пораките на трите ангели, само ги ублажуваат симптомите на болеста на грешникот, создаваат илузија на христијанството и мир во срцето, но тие не ги елиминираат причините за болеста на грешникот, тие не го подготвуваат за средбата со Господа, за што е и дадена пораката на трите ангели.

Бог, големиот Лекар од болеста и гревот, тврди дека единствениот лек за човештвото на крајот на времето е страхопочитта кон Бога, а не само верата како што луѓето денес ја разбираат.

ШТО ЌЕ ГИ ПОДЕЛИ ЛУЃЕТО НА ДВА ТАБОРА?

Светот пред потопот бил поделен на два нееднакви табора. Во едниот е Ное и неговото семејство, во другиот се сите останати. Што ги поделило? Пораката од Бога. Некои ја прифатиле и почнале да живеат во склад со пораката. Други не ја прифатија и живееле на друг начин, но не и со пораката од Бога за претстојниот потоп. Христос, зборувајќи за нашите денови пред Неговото враќање, прави паралела: 

„Како што беше во Ноевите дни, така ќе биде и во деновите на Синот Човечки“ (Лука 17:26).

Сè ќе се повтори. Како и во деновите на Ное, светот ќе биде поделен на два табора. Оние кои ја прифаќаат пораката и ги усогласуваат своите животи со неа, и оние кои ја отфрлаат.

Ако сакаме да бидеме меѓу спасените, мораме да ја прифатиме пораката онака како што ни е дадена од Бога, а не да ја менуваме за да ја подобриме за грешниците. Пораката е: 

„Имајте страхопочит кон Бога“.

ДАЛИ САМО ВЕРАТА Е ДОВОЛНА ЗА СПАСЕНИЕ?

Ајде да видиме што мисли Бог со фразата „страхопочит кон Бога“? Што е страхопочит кон Бога во светлината на Светото Писмо? Читајќи ја Библијата, се забележува дека Бог има добар однос само со оние кои се плашат од Бога. Само со нив Бог има целосно разбирање. И во принцип, тоа се оние кои Бог ги нарекува Свој народ. Господовиот народ е оној кој има страхопочит или страв Божји. Нели се тоа оние кои веруваат? Верата е важна, но погледнете што се вели: 

„Ти веруваш дека Бог е еден: добро правиш; но и злите духови веруваат, а треперат“ (Јаков 2:19).

Ако верата е знакот со кој треба да одредите кој му припаѓа на Божјиот народ, тогаш во списокот ќе мора да се вклучат и демоните поради нивната вера во Единиот Бог. Бог вели дека Неговиот народ не се само оние кои веруваат во Него, туку и оние кои веруваат, имајќи страв Божји, кој демоните го немаат, кои го изгубиле, и затоа од прекрасни ангели се претвориле во сурови демони.

БОГ ГИ ПОДГОТВИЛ СИТЕ СВОИ БЛАГОСЛОВИ ЗА ОНИЕ КОИ СЕ БОЈАТ ОД НЕГО

Ајде внимателно да го разгледаме Светото Писмо за да се увериме дека сите Божји ветувања се однесуваат само на оние кои имаат страхопочит кон Бога и се исполнуваат во животот само на оние кои се бојат од Бога. 

„Колку е голема добрината Твоја, Господи, што си ја запазил за оние, кои имаат страхопочит кон Тебе, и што си ја приготвил за оние, кои имаат верба во Тебе пред очите на синовите човечки“ (Псалм 31:19).

Во овој текст експлицитно се кажува дека Бог ги приготвил сите Свои добра, исто така и небесната вечност, за оние кои се бојат од Него.

„Ангел Господов се улогорува околу оние, кои се бојат од Него, и ги спасува“ (Псалм 34:7).

Ветувањето за Божјата заштита и избавување ветено им е и на оние кои се бојат од Бога. И колку е тоа актуелно со оглед на настаните, што се одвиваат пред нашите очи.

„Зашто, колку е големо растојанието од небото до Земјата, толку е голема милоста на Господ спрема оние што се бојат од Него“ (Псалм 103:11).

А бескрајната милост Божја е иста и кон оние, кои се бојат од Него. Кога почнав да ја истражувам темата за стравот Божји, извикав: Господи, значи единственото нешто што го сакаш од Твоето создание е да има страв од Господ! А со него ќе дојде апсолутно сè.

Стравот Господов станува темел на кој потоа се градат сите ѕидови на нашиот духовен дом. Зошто демоните не можат да изградат добар однос со Бога, кога имаат еден од ѕидовите на духовниот дом – верата? Затоа што немаат со што да го поддржат овој ѕид. Немаат темел, немаат страв од Бога.

БОГ ИМ ГИ ОТКРИВА СВОИТЕ ТАЈНИ НА ОНИЕ КОИ СЕ БОЈАТ ОД НЕГО

Мошне важно, поврзано со стравот Божји, а особено во врска со последното време во кое живееме е тоа дека: 

„Близок им е Господ на оние што имаат страхопочит кон Него; ним им го открива заветот Свој“ (Псалм 25:14).

Дали има во Библијата многу тајни или не? Тие не се малку. Тајната на спасението преку Христа, тајната на побожноста и тајната на беззаконието итн. А Светото Писмо ни кажува дека Бог им ги открива Своите тајни на оние што се бојат од Него.

Сега разбирате зошто мнозина имаат Библии, мнозина веруваат, но не мнозина се преобразени во Христовиот лик, и малкумина разбираат што Бог сака од нив.

Дали сакате да бидете со Господ во заветен, спасоносен однос? На крајот на краиштата, Бог, кој е верен на Својот завет, ќе дојде да ги спаси оние кои се во завет со Него. Бог вели: ако се боиш од Мене, Јас ќе склучам завет со тебе и ќе ти ја откријам Мојата тајна. Ова е причината зошто сите верници не знаат каде се наоѓа последната Божја порака до човештвото. И затоа, не ја носат сите.

Еве зошто многу христијани не ја разбираат книгата Откровение. Затоа што таа станува достапна и разбирлива за оние луѓе, кои имаат страв Божји. Ниту теолозите со дипломи нема да ја сфатат тајната Божја, тајната Божја на оние кои се бојат од Бога.

КОЈ ВО БОЖЈИ ОЧИ Е НЕГОВ НАРОД?

Бог им вели на оние кои се бојат од Него: 

„Ќе те вразумам, – вели Бог – Ќе ти го покажам патот, по кој да одиш; ќе бдеат очите Мои над тебе“ (Псалм 31:9).

Ова е ветување за оние кои се бојат од Бога, кои се Негов народ. И притоа не е толку важно на која конфесија човекот моментно и припаѓа. Зашто оние што се бојат од Него, Бог ќе ги собере во Своето стадо. Еве еден библиски пример. Апостол Петар бил повикан во куќата на Корнилиј, стотник од таканаречената Италска чета, кој не е Евреин и сè уште не е христијанин: 

„Петар ја отвори устата и рече: ‘Навистина сфаќам дека Бог не гледа на лице; туку, напротив, Нему му е мил во секој народ оној кој има страхопочит кон Него и постапува праведно’“ (Дела 10:34,35).

Гледате ли кој е угоден на Бога каде и да се наоѓа во моментот? Оној што има страхопочит кон Него. Значи, што можеме да кажеме за тоа кој во Божјите очи е Негов народ? Секој што има страхопочит кон Бога во својата фаза на разбирање на Бога. 

Дали мислите дека ќе има спасени луѓе од православната црква? А што е со католиците? Баптистите? Адвентистите? Дури и ако човекот сè уште не е целосно просветлен со полнотата на светлината, но стравот Божји живее во него, тој разбира кој е тој, кој му зборува и што бара Бог од него – ова е Божјиот народ, тоа се оние кои Му се угодни од секое колено, племе и јазик. Не сфаќајќи, што значи да имаш страв од Бога, човекот самиот  себеси се исклучува од Божјиот народ.

ВПЕЧАТЛИВ ПРИМЕР ОД ЖИВОТОТ

Сакам да ви дадам пример од мојата служба на Бога, којa никогаш нема да ja заборавам. Во едно од селата одев од врата до врата со книги. Во една куќа луѓето ме пречекаа многу срдечно. Ми дадоа храна и топлина. Видов дека насекаде имаше икони. Бабата имаше над 80 години, а внуката над триесет години. Внуката била подигната од нејзината баба, која беше неписмена, но која уште од мали нозе била научена да се плаши и да го почитува Бога. Нејзината внука ја читала Библијата. Затоа така ме прифатија, бидејќи бабата знаеше од Библијата за гостопримството. И дека во домот можат да дојдат ангели, а таа се плашеше да не го навреди Бога, ако не покаже гостопримство.

И бабата и внуката имаа почит кон Библијата. Тие ја читаа со стравопочит. Така бабата уште од малечка ја научила внуката. Сè што е напишано во Библијата за нив беше авторитет, зашто тоа е Божјо слово.

Ние разговараме. И почнав да им кажувам за Бога, читајќи текстови од Библијата. Кога тоа што го кажав се совпадна со нивното разбирање, нивните лица светнаа и тие радосно кимнаа со главите. Но, сега ја допревме темата за Божјиот закон и верноста кон Бога во неговото држење. И јас почнав да зборувам за саботата и за тоа дека поклонувањето на иконите е голем грев во Божји очи.

Бабата многу се загрижи, а во очите и се појавија солзи. Таа ја праша својата внука да види дали во Библијата се наоѓа тоа за што јас зборувам. Внуката погледна во Библијата и ги прочита текстовите што јас ги кажав, кои зборуваа за светоста на саботата и гревот на идолопоклонството. Од ова бабата целосно се загрижи што дури и внуката почна да ја теши, плашејќи се да не и се случи нешто лошо. Но бабата не сакаше да се утеши и откако заплака, на крајот се помоли: Прости ми, Господи, не знаев дека згрешив, туку те навредив, затоа што Ти така рече, тогаш нека биде волја Твоја.

ОСТАР ПРЕСВРТ ОД ТЕМНИНА КОН СВЕТЛИНА

И таа и кажа на внуката да ги тргне иконите. Се зачудив! Затоа што не очекував такво нешто! Никогаш порано не сум видел таква послушност кон Бога. Сега разбирам што имало во овие луѓе (дури и ако правеа погрешни работи во својот живот), тие имаа страв Божји. И, имајќи го тоа, тие беа подготвени да слушаат што сака Господ да им каже.

Бабата одамна умре. Во саботата станала, се помолила, внуката и ја читала Библијата, а таа отишла во креветот, легнала, заспала и умрела во сон, а на нејзиното лице владеел целосен мир.

Убеден сум дека оваа баба беше од Божјиот народ, затоа што имаше страв Божји.

БЕЗ СТРАВ БОЖЈИ, СПАСЕНИЕТО ЕДНОСТАВНО Е НЕВОЗМОЖНО

Многу христијани немаат страв од Бога. Тие можат да зборуваат за Бога со шеговит тон, заборавајќи дека дури и ангелите ги покриваат своите лица во Божјо присуство. Во молитвата, можеби недостасува почит, дозволувајќи нечисти мисли, неискреност, формалност. Во домовите за молитва, тие можат да разговараат за сè друго, освен за Бога и за Неговата светост. И притоа мислат дека ќе се спасат со знаењето на Библијата. Каква фатална измама од страна на сатаната. Без страв од Бога, спасението е едноставно невозможно. Да погледнеме два библиски примери на луѓе кои имале страв од Бога.

ЈОСИФ, КАКО ПРИМЕР ЗА ЧОВЕК, КОЈ ИМА СТРАВ БОЖЈИ

Јосиф, продаден во ропство, во борбата со искушението покажал присуство на страв Божји:

„И се случи, по некое време, жената на господарот негов да се загледа во Јосиф, и му рече: ‘Легни со мене!’ А тој одби и и рече на жената од господарот свој: ‘Ете, господарот мој не се грижи веќе за ништо што има во куќата, туку сè што има, ми го предаде мене во рацете. Ни самиот не е поголем од мене во својот дом; и тој ништо не ми забранил, освен тебе, зашто си му жена; па како јас да направам толку големо зло и да згрешам пред Бога’“ (Создавање 39:7-9)?

Стравот од Семоќниот Бог бил Јосифов штит од стрелите на злото искушение.

Неговите браќата го продале во ропство, каде многу страдал. Но, тој ги прифатил своите браќа и им го дал најдоброто од Египет. Неговиот татко умира, а браќата се плашат од одмаздата на Јосиф, бидејќи верувале дека тој ќе им се одмазди поради таткото. Обидувајќи се да најдат милост пред Јосиф, тие му испраќаат порака во која се обидуваат да влијаат врз него со светлиот спомен на својот татко, кого Јосиф многу го сакал:

„Кога видоа браќата Јосифови дека нивниот татко умре, си рекоа еден на друг: ‘Да не би да си спомне Јосиф за нашата омраза, па да ни се одмазди за сето зло, што му го направивме!’ Затоа рекоа да му кажат на Јосиф: ‘Татко ти остави клетва пред да умре и рече – Вака кажете му на Јосиф: Прости им ги на браќата твои неправдата и гревот нивни, што ти ги направија. И ете, сега прости им го гревот на слугите на татковиот ти Бог.’ А Јосиф заплака, кога му го рекоа тоа. Потоа дојдоа пред него и рекоа: ‘Еве, ние сме слуги твои’“ (Создавање 50:15-18).

Зошто Јосиф плачел, кога му го кажале тоа? Одговорот е едноставен:

„Јосиф им рече: ‘Не плашете се, зар сум јас наместо Бог’“ (Создавање 50:19).

Зошто Јосиф не бил одмаздлив? Зошто плачел кога не бил разбран од браќата? Нели се навредил и престанал да комуницира со нив? Јосиф имал страв од Бога! Знаел пред чие Лице тој се наоѓа секоја секунда. Пред Господарот на вселената, Семоќниот Бог, во чија рака е неговиот животен здив.

БАБИЦИТЕ – ПРИМЕР ЗА СТРАВ ОД БОГА

Кажете ми, колку од денешните верници ја имаат оваа свест, која не би била со зборови, туку би се манифестирала во животот и во почит и страхопочит кон Бога? Значи, зарем последната Божја порака „Имајте страхопочит кон Бога“, не е актуелна за светот што пропаѓа, вклучувајќи ги и оние што се нарекуваат христијани?

И уште еден пример за оние кои имаа страв Божји.

„Царот египетски им заповеда на еврејските бабици, од кои на едната и беше името Шифра, а на другата Пуа; и им рече: ‘Кога ќе бабувате кај Еврејките, и при породувањето, ако видите дека е машко, убијте го, а ако биде женско, нека живее!’ Но бабиците се плашеа од Бога и не правеа така, како што им заповеда египетскиот цар, туку ги оставаа машките деца живи“ (Излез 1:15-17).

Кажете ми, може ли човек кој има страв Божји да оди на абортус? Може ли човек кој има страв Божји да ги направи овие абортуси? Може ли човек кој има страв Божји да советува друг да абортира?

Во светлината на она кое штотуку го научивме, бабиците се плашеле од Бога и не кренаа раце врз бебињата. Човек кој има страв Божји, никогаш нема да си го дозволи тоа. Значи, дали последната порака од Бога е актуелна за човештвото што пропаѓа?

ОДНЕСУВАЊЕТО НА ОНИЕ, КОИ НЕМААТ СТРАВ ОД БОГА

Погледнете го однесувањето на оние кои престанале да се плашат од Бога:

„Чујте го словото Господово… зашто Господ ќе им суди на жителите од оваа земја, зашто нема ни вистина, ни милосрдие, ниту знаење за Бога на земјата. Клетва и измама, убиство, кражби и прељубодејства многу се распространија, и една крв по друга крв се лее… И колку повеќе се размножуваа, толку повеќе и грешеа против Мене… Блудството, виното и пијалаците ги овладеале срцата нивни“ (Осија 4:1,2,7,11).

Дали ова ве потсетува на нешто? И ова не е само состојбата во светот. Христијанството е во полоша состојба, отколку светот. Затоа што светот е лош, и тој не го крие тоа, за што сведочат современите вести. Еве ги христијаните:

„Но ова знај го: во последните денови ќе настанат тешки времиња. Зашто луѓето ќе станат себељубиви, среброљубиви, самофалци, горделивци, хулители, непокорни кон родителите, неблагодарни, неправедни, безбожници, непомирливи, клеветници, невоздржливи, нескротливи, недоброљупци, предавници, пребрзи, надуени, повеќе сластољубиви отколку богољубиви, на изглед побожни, а од силата на Бога се одрекле. И од нив бегај“ (2 Тимотеј 3:1-5).

Кажете ми, дали овие христијани имаат страв од Бога? Дали се плашат од Бога кога клеветат, изневеруваат, се гордеат и се сурови? А особено кога сите овие пороци се покриени со маска на нагласена побожност.

СТРАВОТ ОД ГОСПОД ТРЕБА ДА ГО ЗАШТИТИ ЧОВЕКОТ ОД ГРЕВОТ

Бог не сака нашиот страв од Бога да биде аналоген на животинскиот страв што го доживуваат животните пред опасноста, кој произлегува од инстинктот за самоодржување. Бог, кој ни дал разум и способност да анализираме, зборува за стравот кој произлегува од свесната смиреност пред величината на Создателот:

„Плодови на смиреноста се: стравот Господов“ (Изреки 22:4).

Библиското разбирање на стравот Божји е трепет пред величината, моќта и светоста Божја, сфаќајќи ја нашата целосна зависност од Бога и Неговата милост:

„И сиот народ ги гледаше молњите и пламенот, и гласот на трубата што трубеше и ја гледаше гората што се димеше; и откако го виде тоа, народот се уплаши и се оддалечи. Па му рекоа на Мојсеј: ‘Зборувај ни ти, а ние ќе слушаме; но да не ни зборува нам Бог, за да не умреме.’ А Мојсеј му рече на народот: ‘Не плашете се: Бог дојде за да ве испита и стравот Негов да биде во вас, за да не грешите’“ (Излез 20:18-20).

Стравот од Господа треба да го заштити човекот од грев. Судејќи според животот на Јосиф и бабиците, тоа навистина е така.

Бог нè потсетува на Себеси преку нашето отчукување на срцето. Слушајте го. Тоа сведочи за Божјата постојана грижа за вас. Слушајте го вашето дишење и обидете се да го задржите. Навистина сакате да живеете, сакате да дишете? Но воздухот, кој човекот толку безмилосно го загадува, Господ милостиво му го дава на човекот.

Нашето дишење исто така треба да предизвика наше почитување кон Бога. Впрочем, грижата е постојана, без оглед на нашите дела, мисли и зборови. Ова е уште една причина за страхопочит кон Божјото трпение и татковската грижа за Неговите деца, кои се креваат против Него и хулат на Неговите деца. Тоа не може, а да не ја поттикне во нас желбата да дојдеме кај Него и да станеме Негови деца. Христос рекол:

„За да бидете синови на Вашиот Отец небесен; зашто Тој го остава Своето сонце да грее и над лошите и над добрите, и им праќа дожд и на праведните и на грешните“ (Матеј 5:45).

ЦЕЛТА НА БОЖЈАТА ПОРАКА Е ДА ГО ПРОМЕНИ ЧОВЕКОТ

Погледајте, сè што нè опкружува, според Божјиот план, треба да го поттикне мисловниот човек да му се восхитува на Оној, кој го создал сето тоа, и да доведе до страхопочит кон Него.

Колку повеќе човекот гледа на светот што го опкружува (не како сега, туку низ призмата на Божјиот повик „Имајте страхопочит кон Бога“), толку поголема почит и страхопочит ќе ја исполнуваат неговата душа, препознавајќи ја величината на Бога и Неговата љубов, што го надминува секое знаење.

Зошто со такво внимание ја разгледуваме последната Божја порака? Затоа што, пред да ја исполниме Божјата наредба, треба да разбереме што Бог сака од мене. Без да се разбере ова, ќе биде невозможно, како Ное, да се направи сè како што Господ заповедал.

Задачата на Божјата порака е да го промени човекот со тоа што ќе ја прифати. Сфаќајќи ја пораката и прифаќајќи ја со вера, гласникот се стопува со пораката и станува со неа една нераскинлива целина. Самиот гласник, неговиот живот, станува порака до остатокот од светот. Затоа, пред да го повика светот да се бои од Бога, самиот гласник треба да стекне страв од Господа, како неговите зборови не би отстапувале од неговиот живот. Во спротивно, ова лицемерие нема да остане незабележано од другите. Колку се авторитетни зборовите на лекарот пушач за опасностите од пушењето и алкохолот? Тие се само смешни, ништо повеќе.

Ако го повикуваш светот да ја почитува величината на Создателот, тогаш  и самиот научи од Христа да ја почитуваш Неговата величина! А на Бога  нека му е вечна слава преку Христа за сè!